5 سبک اپلیکیشن نویسی
هم اکنون که معنای نرمافزار نویسی و سطح ها متعدد آن را خاطر گرفتیم، بیایید نگاهی به گونه های متعدد گویشهای نرمافزار نویسی بیندازیم.
1.گویشهای اپ نویسی خط مش ای (Procedural Programming Languages)
این طرز اپلیکیشن نویسی که از اپلیکیشن نویسی ساختاریافته مشتق گردیدهاست، تیمای از منشها و طراحی سایت در مشهد روند ساختاریافته را برای ایجاد کرد یک نرمافزار معلوم مینماید. گروهای از اوامر را با تفکیک نرم افزار به متغیرها، توابع، اوامر و عملگرهای شرطی آماده مینماید. قابل انعطاف افزارهای ویرایشگر نرمافزار نویسی یا این که فضاهای نرم افزار نویسی (IDE) متعدد به یوزرها یاری مینمایند تا کد اپ نویسی را با استعمال از یک یا این که یک سری لهجه اپلیکیشن نویسی گسترش دهند. بعضا از این قابل انعطاف افزارها عبارتند از:
ادوبی دریم ویور (Adobe Dreamweaver)
اکلیپس (Eclipse)
مایکروسافت ویژوآل استودیو (Microsoft visual studio)
بیسیک (BASIC)
سی (C)
جاوا (Java)
پاسکال (PASCAL)
فورتران (FORTRAN)
2. گویشهای اپلیکیشن نویسی تابعی (Functional Programming Languages)
لهجه نرم افزار نویسی تابعی یک الگوی نرمافزار نویسی میباشد که در آن اپلیکیشنها با جاری ساختن و ادغام توابع ساخته میگردند. این لهجه بر اجرای کلمه ها و اعلانها تاکید داراست. اساس و پایه اپ نویسی تابعی «محاسبات لامبدا» میباشد که از لغت ها شرطی و رجوع و برگشت برای جاری ساختن محاسبات به کار گیری مینماید. این لهجهها از عملیات تکرار مانند امرها رینگ یا این که اوامر شرطی مانند «در صورتی … در غیر اینصورت…» پشتیبانی نمی نماید. بعضا از پر رنگ ترین لهجه های نرم افزار نویسی تابعی عبارتند از:
هسکل (Haskell)
اس ام ال (SML)
اسکالا (Scala)
اف شارپ (F#)
ام ال (ML)
اسکیم (Scheme)